"...Στη συνέχεια της συνέντευξης της είπε ότι είναι και η ίδια εκνευρισμένη με τους Έλληνες, κυρίως τους πολιτικούς, και πώς οι πολίτες ζουν εδώ και 30 χρόνια σε ένα ψέμα..." (Γιατί διαφωνούν όσοι διαφωνούν με την Κυρία Μούσχουρη; Μια μεγάλη Ελληνίδα, που έχει τιμήσει την Ελλάδα όσο λίγοι, και δεν κάνει καλό να στρουθοκαμηλίζουμε Δεν μας φταίει, ούτε μας χρωστά κανείς!...)
Η πολιτική, βέβαια, δεν είναι το δυνατό-της σημείο,άλλωστε, στην Ευρωβουλή δεν μπήκε ως πολιτικός, αλλά ως μια διάσημη Ελληνίδα, που, κατά τη γνώμη-μου, έδινε όμορφη εικόνα για την Ελλάδα και ως πρέσβειρα της UNICEF. Για αυτό και ήταν πολύ διακριτική στη συμμετοχή-της! Από το σημείο αυτό όμως, μέχρι να δαιμονοποιούνται οι εκφράσεις-της για να τονωθεί η επιχειρηματολογία των "ψευτοαγανακτισμένων" που χάσανε τα τζάμπα και τους φταίνε οι ξένοι, τότε διαφωνώ. Ακόμη, δεν γνωρίζω και πάρα πολλούς Έλληνες που είναι τόσο θετικά αναγνωρίσιμοι στον Κόσμο. Τους χρειαζόμαστε, ιδιαιτέρως σήμερα. Την συμπαθώ, είναι μια απλή γυναίκα, όπως φαίνεται από τις συνεντεύξεις-της ή τη βιογραφία-της που έχω διαβάσει! Εκφράζει συχνά πικρία, γιατί, αν και παγκοσμίου φήμης, ταλαντούχα Ελληνίδα, γίνεται στόχος και τώρα και παλαιότερα, από τους ίδιους εκείνους Έλληνες που μισούν όποιον σκέφτεται διαφορετικά... Αν έμενε στην Ελλάδα, θα ήταν μια πχ Βίκη Μοσχολιού. Με την ευκαιρία, χθες, ΧΑΡΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ της ΕΡΤ παρακολούθησα ντοκιμαντέρ για τη Μαρία Κάλλας. Δεν την κολάκευε καθόλου σαν χαρακτήρα, αλλά η σοπράνο Μαρία Κάλλας, η Ελληνίδα, είναι ΜΝΗΜΕΙΟ για την Ανθρωπότητα!... Ας μην πετροβολούμε λοιπόν και τη Μούσχουρη, μου φαίνεται πως σε λίγο θα απαξιώσουμε και τον μοναδικό Μάνο Χατζηδάκη εξαιτίας των "ιδιαιτεροτήτων-του!"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου