Ο φιλελεύθερος εμπιστεύεται τον ικανό άνθρωπο, σέβεται τον αδύναμο, θαυμάζει και επιδιώκει την πρόοδο. Ο σοσιαληστής φθονεί τον ικανότερο, καπηλεύεται τον αδύναμο, επιχαίρει στη δυστυχία της ήσσονος προσπάθειας και της αποτυχίας των άλλων. Οι ιδεολογίες του μίσους και του φθόνου, οδήγησαν την Ελλάδα στη χρεοκοπία και στη διεθνή χλεύη!...
Το άλλοθι των σοσιαληστών πως δεν εφαρμόσθηκε ποτέ (γιατί ο κάθε σοσιαληστής επιθυμεί να καθυποτάξει τους άλλους στη δική-του, "μοναδική αλήθεια" που θέλει να επιβάλει - εφαρμόσει). (Επίσης αγνοούν σστηματικά πως ο Ναζισμος επαίρετο για τη ...σοσιαλιστική-του συνιστώσα...) Αντίθετα, ο φιλελευθερισμός αποδέχεται τις πολλλές αλήθειες, του καθενός, με θεμέλιο το σεβασμό στις ατομικές ελευθερίες και την ατομική ευθύνη. Οσο για τους δυστυχισμένους στις καπιταλιστικές χώρες, που υπάρχουν, πολλούς τέτοιους δυστυχισμένους έχουμε και στην Ελλάδα, προερχόμενους από τους πρώην "σοσιαλιστικούς παραδείσους..."
(Ουσιαστικά, το να μας λένε πως δεν εφαρμόσθηκε ποτέ, είναι σαν να μας απειλούν με "επόμενο γύρο" προσπαθειών εφαρμογής...)
